NASA’nın Voyager Araçlarındaki Enerji Tasarrufu Çabaları
NASA, 1977 yılında uzaya fırlatılan Voyager 1 ve Voyager 2 uzay araçlarında enerji verimliliğini artırmak amacıyla bazı bilimsel cihazlarını kapatma kararı aldı. Jet İtki Laboratuvarı (JPL) mühendisleri, 25 Şubat’ta Voyager 1’in kozmik ışın alt sistemini, 24 Mart’ta ise Voyager 2’nin düşük enerjili yüklü parçacık aracını devre dışı bırakmayı planlıyor. Bu adımlar, her iki aracın giderek azalan enerji kaynaklarını yönetme çabalarının bir parçası olarak öne çıkıyor.
İnsanlığın En Uzak Simgeleri
Her iki Voyager aracı da, radyoizotop enerji sistemleriyle çalışmakta ve bu sistemler, plutonyumun radyoaktif bozunmasından elde edilen ısı ile elektrik üretmektedir. Ancak her yıl yaklaşık 4 watt enerji kaybı yaşanıyor. Dolayısıyla, insanlığın uzaya taşıdığı bu kahramanlar için son, giderek daha da yaklaşıyor. Halihazırda Voyager 1, Dünya’dan yaklaşık 25 milyar kilometre, Voyager 2 ise 21 milyar kilometre uzakta. Bu mesafe nedeniyle, Dünya’dan Voyager 1’e bir radyo sinyali göndermek 23 saatten fazla, Voyager 2’ye ise 19 saatten fazla sürmektedir.
Bilimsel Ekipmanlar ve İşlevleri
Voyager 1 ve 2, aynı bilimsel ekipmanlara sahip olup, toplamda 10 farklı araç taşımaktadır. Bu araçlar, gezegenlerin yakın geçişleri sırasında veri toplamak amacıyla tasarlanmıştı ve her iki uzay aracı da Güneş sisteminin gaz devi gezegenlerini keşfettikten sonra bu cihazlar kapatılmıştı. Ancak, helyosferi, yani Güneş’in yarattığı koruyucu manyetik alanı, Güneş rüzgarlarını ve yıldızlararası alanı incelemeye yönelik cihazlar aktif kalmaya devam etti. Voyager 1, 2012 yılında helyosferin sınırını geçerek yıldızlararası alanın başlangıcına ulaşmıştı. Voyager 2 ise bu sınırı 2018 yılında geçerek tarihi bir başarıya imza attı. Bugüne kadar, başka hiçbir insan yapımı uzay aracı yıldızlararası alana geçiş yapmamıştır.
2030’lara Kadar Süren Aktiflik
Voyager 1’de geçen hafta kapatılan kozmik ışın alt sistemi, galaksi ve Güneş’ten gelen protonları, enerjilerini ve akışlarını ölçmek için tasarlanmış üç teleskoptan oluşmaktadır. Bu teleskoplardan elde edilen veriler, Voyager 1’in helyosferi terk etme zamanını belirlemede önemli bir rol oynamıştır. Voyager 2’nin 24 Mart’ta devre dışı bırakılacak düşük enerjili yüklü parçacık cihazı ise Güneş sistemimizden ve galaksimizden gelen iyonlar, elektronlar ve kozmik ışınları ölçmekte görev alıyor. NASA mühendisleri, Voyager araçlarının bilimsel cihazlarını mümkün olduğunca geç kapatmaya özen gösteriyor. Bu araçların topladığı veriler, heliofizik alanındaki önemli araştırmalar için eşsiz bir kaynak oluşturmaktadır.
Bu iki cihaz kapatıldıktan sonra, Voyager’lar yaklaşık bir yıl daha çalışabilecek güç kaynağına sahip olacak. 2026 yılına kadar Voyager 1 ve 2’nin kozmik ışın cihazları kapanacak, ancak diğer bilimsel cihazlar faaliyetlerini sürdürecek. NASA mühendisleri, bu enerji tasarrufu planı ile her iki Voyager aracının da en az bir bilimsel cihazla 2030’lara kadar aktif kalabileceğini öngörüyor.
