Albert Einstein’ın Görelilik Teorisi ve Işık Hızı
Albert Einstein’ın ünlü görelilik teorisi, ışık hızını evrendeki en yüksek hız sınırı olarak tanımlarken, bu hızın aşılmasının imkânsız olduğunu öne sürmektedir. Ancak bir an için bu sınırı aştığımızı varsayalım; zaman ve mekânın oyun gibi algılandığı bir evrene adım atmaya ne dersiniz? Işık hızını aşmak, sadece teorik düzeyde bile fizik kurallarını altüst etmektedir. Einstein’ın Özel Görelilik Teorisi’ne göre, bir nesne hızlandıkça kütlesi artar. Dolayısıyla, ışık hızına ulaşmak neredeyse sonsuz bir enerji gerektirmektedir. Lakin, hız sınırını aştığımızı düşündüğümüzde, olaylar çok daha ilginç bir hâl almaktadır.
Zaman genişlemesi olarak bilinen kavram, ışık hızında seyahat etmek istediğimizde bizim için neredeyse durma noktasına gelir. Eğer bu hızı aşmayı başarabilirsek, zaman teorik olarak geriye doğru akabilir. Evet, geçmişe seyahat etme olasılığı belirebilir. Ancak ışık hızını aşmanın başka karmaşık sorunları da bulunmaktadır.
Uzay-zaman dokusunun, böyle bir hızı desteklemeyecek bir yapıda olması durumunda “düşünce deneyi” kavramı devreye girer. Bilim insanları, ışık hızından daha hızlı seyahat edebilen ve taşyon Işık hızını aştığımızı varsayalım: Yıldızlar bir anda uzamaya başlar, çevremizdeki her şey bükülür ve kendimizi bir tür kozmik tünelde geçiş yaparken buluruz. Uzayda gezinirken, gözlerimizi kamaştıran ışıklar, aslında hızımızın ve uzayın çarpık yapısının bir sonucu olarak ortaya çıkar. Ancak bu hızlarda hareket etmek, bildiğimiz anlamda “görmeyi” neredeyse imkânsız hale getirir. Çünkü ışık dalgaları, bize ulaşamayacak kadar geride kalır ve çevremiz bir “ışık karanlığına” dönüşür. Bu hızlarda karşılaşacağımız en büyük tehlikelerden biri, kozmik toz parçacıkları olabilir. Saniyede milyonlarca kilometre hızla hareket ederken, karşınıza çıkan bir toz tanesi, devasa bir patlama yaratabilir. Dolayısıyla uzayda hız sınırını aşmanın yalnızca fiziksel değil, aynı zamanda güvenlik açısından da ciddi zorlukları bulunmaktadır. Peki ya geçmişe dönme fikri? Işık hızını aşarak bir tür “zaman yolcusu” olmamız teorik olarak mümkün olabilir. Ancak bu durum, beraberinde birçok paradoksu getirmektedir. Geçmişe gidip kendi varlığımızı engelleyebilir miyiz ya da tarihin akışını değiştirme gibi bir çılgınlığa kalkışabilir miyiz? Bu sorular, bilimsel olmaktan çok daha fazla karmaşıklık içermektedir ve yanıtları, evrenin derin sırları kadar karmaşık olabilir. Işık hızında uzayın derinliklerinde yol almak, fizik kurallarını yeniden yazmak ve belki de zamanın gizemini çözmek anlamına gelir. Kim bilir, belki bir gün bu imkânsız görünen düşünceler, gelecekteki gerçekliğimiz haline gelebilir. Kaynaklar: How Stuff Works, Discover Magazine, Live Science, Research Gate
Bunları da inceleyebilirsiniz:
