North Carolina State Üniversitesi’nden bir bilim insanı ekibi, tuğlaların ve diğer yaygın yapı malzemelerinin, bir zamanlar yakınlarında bulunan radyoaktif malzemelerin yerini ve dağılımını ortaya çıkarabilecek “kameralar” olarak hareket etmesine izin verebilecek bir teknik geliştirdi. Optik olarak uyarılmış lüminesans (ışıldama) kullanan ekip, silah sınıfı plütonyum gibi radyoaktif elementlerin malzemelerdeki belirli mineralleri nasıl etkilediğiyle tarihsel bir anlık görüntü elde edebildi.
1972 Noel Günü’nde BBC, The Stone Tape adlı bir hayalet hikayesi yayınladı. Bu da hayaletlerin, geçmiş olayların kayıt ortamı olarak hareket eden bir odadaki taşların taş plak gibi olduğu sonucunu verdi. Televizyon için üretilen en iyi korku hikayelerinden biri olarak görülmedi, aynı zamanda artık perili veya Taş Bant teorisi olarak bilinen paranormal çevrelerde hipotezi de popülerleştirdi.
Şimdi, bir Kuzey Carolina araştırma ekibi taş plağın gerçek bir versiyonunu buldu. Sadece bu sefer kaydettiği şey hayalet değil, radyasyon. Fikir, yapı malzemelerinin artık gama radyasyon sinyallerini alan bir 3D kamera gibi davranabilmesidir. Bunun nedeni, kuvars veya feldispat gibi bazı minerallerin, kristalli matrislerindeki elektronları yakalayarak gama ışınlarına tepki vermesidir. Uyarıldığında, bu elektronlar hapsoldukları yerden hareket eder ve bir fotoçoğaltıcıda ölçülebilen ışığı salarak bilim adamlarının bölgede olabilecek herhangi bir güçlü radyoaktif kaynağın resmini oluşturmasına izin verir.
NC State’deki nükleer mühendislik alanında çalışan Doç. Robert Hayes, “Yeni çalışmamız, bir dizi tuğlayı alıp onları bir gama ışını kamerasına dönüştürerek radyasyon kaynağının yerini ve dağılımını karakterize edebileceğimizi etkili bir şekilde gösteriyor. Bu sefer tuğla kullanmadık, bunun yerine, ticari dozimetreler kullanıldı. Bu sefer hayal ettiğimiz radyasyon kaynağı silah yapımında kullanılan 4,5 kilogram (10 lb) plütonyumdu. Gama ışını spektrometresi gösterimi için ticari bir americium kaynağı kullandık. Bu en son çalışmada, sadece silah sınıfı plütonyumun yerini değil, aynı zamanda kaynağın yarıçapını, sadece pasif dozimetreleriyle de doğru bir şekilde tahmin edebildik.” ifadelerini kullandı.
Ayrıca Hayes,”Burada ticari dozimetreleri kullansak da bulgularımız tuğla gibi yapı malzemeleri kullanarak aynı şeyi yapabileceğimizi kuvvetle gösteriyor. Bunun nedeni tuğladaki silikatların ‘kuvars, feldispatlar, zirkonlar vs.’ tek tek dozimetreler olması. Bu tahılları ölçümler için tuğladan çıkarmak sıkıcı bir süreçtir. Ancak birkaç kez yaptık. Bu yeni araştırmanın hedefleri için tuğla kullanmak gerekli değildi. Bunu zaten yapabileceğimizi gösterdik. Bu sadece bu yaklaşımdan ne kadar bilgi toplayabileceğimizi belirleme meselesiydi ve cevap, radyasyon kaynağının büyüklüğü ve şekli ile radyoaktif maddenin kendi doğası hakkında çok şey öğrenebileceğimizdir.” şeklinde konuştu.
Kaynak
https://newatlas.com/science/scientist-bricks-gamma-rays-camera/
Yorumlar